Ligjërata 7

Për hipokritët

AtaI e pranuan Shejtanin si zot të punëve të tyre e ai i pajtoi si laro të tij; u ka lëshuar në kraharor vezët e atje i klloçit e i çel; dhe i lë vocërrakët e tij t’u kacavirren e t’u lodrojnë mu në prehër; dhe shikon përmes syve të tyre e flet me gjuhën e tyre; ua zbukuron gjërat e pështira e kështu i gremis në mëkat. I tillë është veprimi i atij, që iu bë shok dhe ndihmës në paudhësitë e tij e që i dha gjuhën për të folur të pavërteta.

________

 (Imam Aliu i shikon hipokritët663 si partnerë të Shejtanit dhe si ndihmësit e përkrahësit e paudhësive të tij. Ata janë mpleksur aq shumë me të, sa banesa e tyre është bërë e tij, e vetë ai fle në gji të tyre. Aty shtron vezët dhe i çel të vegjlit e tij - në zemrat e tyre, e këta lozin e kaca-virren pa teklif në prehër të tyre. Kështu, ligësitë satanike lindin, rriten dhe shtohen në gjoks të tyre e për to nuk ka cak e kufizim. Djalli ka depërtuar gjakun e tyre e është tretur në shpirtin e tyre, aq sa është bërë njësh me ta. Pas kësaj, vetëm sytë janë të tyre, se shikimi është i tij, dhe vetëm gjuha është e tyre, se fjalët janë të tij, siç ka thënë dhe vetë Profeti: ”Dhe vërtet: Shejtani e përshkon si gjaku të birin e Ademit”. Pra, ashtu si lëvizja e gjakut, që nuk pushon kurrë, ashtu nuk njeh pushim as përhapja e rrufeshme e ligësive të Shejtanit, që riciklon të keqen në shpirtin e njeriut që ka pushtuar, qoftë ai në gjumë apo zgjuar, më këmbë apo ulur. Ai i jep çdo gjëje të tij ngjyrat e veta djallëzore, aq sa vjen një kohë që fjala dhe veprimi i tij bëhen kopje e saktë e fjalëve dhe e veprimeve të veta. Ata që i kanë zemrat e tyre të ndriçuara me fé, nuk kanë vend në të për ligësi, por ka mjaft të tjerë, të gatshëm për t’i mirëpritur këto të liga. Këta janë ata që ecin me hapa herezie të maskuar nën veshjen Islame.)