Ligjërata 144

Lidhur me dërgimin e profetëve

Zoti i dërgoi profetët duke i shquar me zbulesat e Tij, dhe i urdhëroi të flisnin për Të me krijesat e Tij, që të mos u linte shfajësim. Ai i ftoi njerëzit me gjuhën e së vërtetës që të ecnin në udhën e mbarë. Zoti i njeh mirë krijesat e Tij, këtë ju e dini. Ai i dërgoi profetët jo se s’i njihte të fshehtat e tyre më të thella e ndjenjat e tyre më intime, po që t’i provonte e t’i jepte shpërblim atij që vepronte me virtyt, dhe shpagim, atij që zhgryhej në ves.

Për gjendjen e Imamëve

Ku janë ata që pretendojnë me pa të drejtë se janë thelluar aq sa ne në njohje, ndonëse Zoti na ngriti lart ne e uli ata, na i dha dijet neve e ata i la në padije, e na futi ne në mister, duke i mbajtur ata larg dyerve të tij?! Po qe se verbëria e çoroditjes duhet t’ia lerë vendin dritës, tek ne duhen kërkuar parimet e udhërrëfimit. Nuk ka dyshim që Imamët do mbijnë te Kureishët, por është Hashimi që i mbolli. Kjo s’u shkon të tjerëve për shtat e nuk i bën të përshtatshëm për të qenë në krye të punëve.

Për të futurit në udhë të gabuar

Ata e mëmësuan këtë botë dhe e braktisën tjetrën duke braktisur ujin e kristaltë për të gjerbur të pëgërin. Sikur e kam të gjallë përpara syve njeriun e tyre të pamoralshëm, që bëri punë të paligjshmeI , i kërkoi, u lidh e u bë mik me ta e qe me ta në një mendje, deri sa flokët iu thinjën dhe shpirti i mori grinë e tyre; vjen i shkumbëzuar si ai përroi që gremiset që nga shkëmbi, pa dashur t’ia dijë sa e kë mbyt me valët e tij, apo si ajo flaka në kashtë, që s’do t’ia dijë fare çfarë digjet së bashku me të.

Ku janë mendjet që duan dritë nga fanarët e udhës së drejtë, e sytë mbërthyer përherë mbi minaret e besimit? Ku janë zemrat e dorëzuara tek Zoti me përkushtim e bindje ndaj Tij? Janë lëshuar mbi kotësitë e kësaj bote, përfyten për pushtet e futen në garë për t’ia shkuar njëra-tjetrës në mëkate! I dinë të vërtetat e Parajsës dhe të Skëterrës dhe përsëri ia kthejnë shpinën Parajsës për të vrapuar drejt Skëterrës. Zoti ua bëri thirrjen, por ato s’u kënaqën e u shndërruan në renegade. Po kur thirrjen ua bën Shejtani, i përgjigjen dhe i shkojnë me vrap.

__________

(Këtu flitet për Abdul-Malik bin Merwanin, i cili kreu mizori të pashembullta nëpërmjet oficerit të tij Haxhxhaxh bin Jusufit.)