LETRA 61
1 Sefer 1330
Kërkesa për Tekste nga Burime Shī‘ite
Përderisa nderi dhe dinjiteti i të parëve të mirë të ruhen, atëherë s’ka asgjë të gabuar në shqyrtimin e tërë hadītheve që kanë të bëjnë me Imamin, atyre që iu referuat, përfshi hadīthin e Gadīrit apo cilindo tjetër, pa nevojën për interpretim. Ju gjithashtu mund të dini hadīthe të tjera rreth kësaj teme me të cilat sunnitë nuk janë të njohur; a mund t’ju kërkoj pra, t’i përcillni që ne të njihemi me to. Sinqerisht,
S
LETRA 62
2 Sefer 1330
Dyzet Hadīthe
Po, ne do t’ju përcjellim hadīthe mutewātir me të cilët sunnitë nuk janë të familjarizuar. Ato transmetohen nga anëtarët e pasardhjes së pastruar të Muhammedit (s), dhe prej tyre po ju rrëfejmë dyzet:
1) Es-Sadūk Muhammed ibn ‘Alī ibn Husein ibn Babawejh Kumī ka përfshirë në Ikmāl ed-Dīn wa Itmām un-Ni‘meh, siç transmeton ‘Abdur-Rahmān ibn Samrai, një hadīth të veçantë ku Profeti (s) i thotë ‘Abdur-Rahmānit: “O Ebī Samra! Nëse pikëpamjet dallojnë dhe opinionet ndryshojnë, drejtoju ‘Alī ibn Ebī Tālibit, sepse ai është Imami i ummetit tim dhe zëvendësi im mbi ta pas meje.”
2) Po aty, Sadūku citon Ibn ‘Abbāsin duke rrëfyer një hadīth ku i Dërguari i Allahut (s) thotë: “Allahu, i Madhëruari e i Lartësuari, u hodhi një shikim hetues banorëve të tokës dhe më zgjodhi mua të jem Profet; atëherë ai hodhi edhe një shikim dhe e zgjodhi ‘Alīun Imam dhe më urdhëroi ta marr për vëlla, e ta caktoj wali dhe vizir.”
3) Sadūku, po në Ikmāl, gjurmon një hadīth deri te Imami Xha‘fer es-Sādik që citon babain dhe paraardhësit e tij duke cituar të Dërguarin e Allahut (s), me fjalët: “Xhibra’īli më ka thënë se Zoti i Fuqisë, e Lartësuar qoftë Madhëria e Tij, ka thënë: ‘Kushdo që mëson se Unë jam Zoti që s’ka të dytë dhe se Muhammedi është Robi dhe i Dërguari Im, se ‘Alī ibn Ebī Tālibi është khalīfi i Muhammedit dhe se Imamët prej pasardhësve të tij janë Provat e Mia, atëherë Unë do e lejoj të futet në Parajsë me Mëshirën Time.”
4) Sadūku, sërish në Ikmāl, gjurmon një hadīth tek Imam Sādiku, që citon të atin dhe gjyshin duke cituar nga i Dërguari i Allahut (s) se: “Imamët pas meje janë dymbëdhjetë: I pari është ‘Alīu dhe i fundit el-Ka‘imi; ata janë khalīfët dhe të porositurit e mi.”
5) Sadūku, në Ikmāl, gjurmon një tjetër hadīth deri tek Asbagh ibn Nebete që thotë se njëherë Emīr ul-Mu’minīni u afrua, me dorën e tij në atë të Hasanit, e tha: “I Dërguari i Allahut (s) erdhi njëherë te ne dhe dora e tij ishte mbi timen mu kështu, e tha: ‘Më e mira ndër krijesa pas meje dhe wali-u i tyre, është ky vëllai im që është Imami i çdo muslimani dhe prijësi i çdo besimtari pas meje’.”
6) Sadūku, sërish në Ikmāl, gjurmon një hadīth deri tek Imam Ridāi që citon stërgjyshërit e tij se i Dërguari i Allahut (s) ka thënë: “Kushdo që dëshiron të kapet pas fesë sime e të hipë në Barkën e Shpëtimit pas meje, le të ndjekë shembullin e ‘Alī ibn Ebī Tālibit, sepse ai është i porosituri (wasijjī) e mëkëmbësi (khalīfetī) im mbi ummetin tim, gjatë jetës sime e pas saj.”
7) Sadūku, përsëri në Ikmāl, përcjell një hadīth të të Dërguarit të Allahut (s) nga Imam Ridāi që citon paraardhësit e tij se Profeti (s) tha: “Unë dhe ‘Alīu jemi etërit e këtij ummeti; kushdo që na njeh mirë, njeh Allahun, e kushdo që na mohon, mohon dhe Allahun, të Pashoqin, Fuqiplotin. Nga pasardhësit e ‘Alīut janë nipat e mi Hasani e Huseini, që janë prijësat e rinisë së Xhennetit, dhe nga pasardhësit e Huseinit do jenë të mitë: kushdo që u bindet atyre më bindet mua, e kushdo që s’u bindet atyre më mosbindet edhe mua; i nënti prej tyre është Kā’imi i tyre - Mehdīu.”
8) Sadūku, gjithashtu në Ikmāl, gjurmon një hadīth tjetër me isnad deri te Imam Hasan el-‘Askerīu që citon paraardhësit e tij gjer te i Dërguari i Allahut (s) duke iu drejtuar Ibn Mes’ūdit, me fjalët: “O Ibn Mes’ūd! ‘Alī ibn Ebī Tālibi është Imami yt pas meje; ai është zëvendësi im mbi ty.”
9) Duke cituar një hadīth nga Selmāni, Sadūku thotë në Ikmāl, se Selmāni e vizitoi njëherë Profetin dhe e gjeti Huseinin në prehrin e tij; Profeti (s) po e puthte duke i thënë: “Ti je udhëheqës, bir i një udhëheqësi, Imam dhe bir i një Imami, vëlla i një Imami, baba i Imamëve dhe Provë (huxheh) e Allahut, bir i Provës së tij e baba i nëntë Provave nga fara jote, i nënti nga të cilët është Kā‘imi.”
10) Sadūku, sërish në Ikmāl, citon një hadīth që mbërrin te Selmāni i cili citon një hadīth të të Dërguarit të Allahut (s) ku ai thotë: “O Fātime! A s’e ke marrë vesh se ne jemi Ehl ul-Bejti? Allahu na e ka bërë ahiretin më të dashur se dunianë, dhe Allahu i Lartësuar, i Madhëruar qoftë Emri i Tij, u hodhi një shikim banorëve të tokës dhe më zgjodhi mua nga krijesat e Tij; pastaj Ai hodhi një shikim të dytë dhe zgjodhi tët shoq e më frymëzoi të të martoj me të e ta marr si wali e vizir dhe ta bëj khalīfin tim mbi ummetin tim. Kështu, yt atë është më i miri i profetëve, yt shoq është më i miri i wasi-ve dhe ti je e para që do të vijë pas meje.”
11) Sadūku, prapë në Ikmāl, citon një hadīth të gjatë ku përmend se një grup prej mëse dyqind muhāxhirësh e ensārësh po kërkonin dije dhe studionin fikh, dhe se çdonjëri prej tyre filloi të krekosej, ndërsa ‘Alīu rrinte i heshtur. Ata e pyetën: “O Ebū’l-Hasan, ç’të pengon të flasësh?” Në përgjigje të pyetjes së tyre, ai u kujtoi atyre një pohim ku i Dërguari i Allahut tha: “‘Alīu është vëllai im, viziri im, trashëguesi im, wasiu im, zëvendësi im mbi ummetin tim e wali-u i çdo besimtari pas meje; pranojini pra këto për të, që të gjitha.”
12) Sadūku, prapë në Ikmāl, citon një hadīth të gjatë përcjellë nga ‘Abdullāh ibn Xha‘feri, Hasani, Huseini, ‘Abdullāh ibn ‘Abbāsi, ‘Umer ibn Ebū Seleme, ‘Usāma ibn Zejdi, Selmāni, Ebū Dher el-Gifārīu dhe Mikdādi, që tregojnë se ata e kanë dëgjuar të Dërguarin e Allahut duke thënë: “Unë kam më tepër autoritet mbi besimtarët se ata vetë; pas meje, vëllai im ‘Alīu ka më tepër autoritet mbi besimtarët sesa vetë besimtarët.”
13) Sadūku, sërish në Ikmāl, citon elAsbagh ibn Nebeten i cili citon Ibn ‘Abbāsin që thotë se e ka dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s), duke thënë: “Unë, ‘Alīu, Hasani, Huseini dhe nëntë pasardhës të Huseinit jemi të pastruar.”
14) Sadūku, përsëri në Ikmāl, citon Ibn Abājeh ibn Rab’ien duke cituar Ibn ‘Abbāsin që pohon se i Dërguari i Allahut (s), ka thënë: “Unë jam kreu i Profetëve, kurse ‘Alīu është kreu i wasi-ve.”
15) Sadūku po ashtu ka cituar në Ikmāl një hadīth të përcjellë nga Imam Sādiku me isnād, ku i Dërguari i Allahut (s) thotë: “Allahu, i Lartmadhëruari Fuqiplotë, më preferoi mua mbi të gjithë profetët dhe preferoi ‘Alīun mbi të gjithë wasi-të, preferoi nga pasardhësit e ‘Alīut Hasanin e Huseinin, dhe zgjodhi nga pasardhësit e Huseinit wasi-të që e ruajnë besimin ndaj shtrembërimit të ekstremistëve, përdhosjes së gënjeshtarëve dhe keqinterpretimit të devijuesve.”
16) Sadūku, sërish në Ikmāl citon ‘Alīun që përcjell nga i Dërguari i Allahut (s) se: “Imamët pas meje janë dymbëdhjetë: i pari prej tyre është ‘Alīu, dhe i fundit është elKā‘imi të cilit Allahu, i Lartësuari Fuqiplotë, do t’ia hapë lindjen dhe perëndimin.”
(Ky hadīth dhe ata përpara tij gjenden në një kaptinë të veçantë që përmban atë që është transmetuar nga Profeti lidhur me Kā‘imin [Mehdīun], dhe se ai është i dymbëdhjeti në linjën e Imamëve; shih kreun XXIV e Ikmāl ed-Dīn we Itmām unNi’meh, f. 149-167. )
17) Sadūku, ka cituar në Āmālī një hadīth të gjatë të përcjellë nga ‘Alīu ku i Dërguari i Zotit (s) thotë: “‘Alīu është nga unë e unë jam nga ‘Alīu, që është krijuar nga brumi im; ai ua zgjidh mospajtimet njerëzve sipas Sunne-tit; ai është Prijësi i Besimtarëve, udhëheqësi i të parëve nga të gjithë njerëzit, dhe më i miri i wasi-ve.”
18) Sadūku, po aty, ka cituar një tjetër hadīth të gjatë të raportuar nga ‘Alīu, ku i Dërguari i Allahut (s) thotë: “Alīu është Prijësi i Besimtarëve sipas wilājet-it të Allahut, të Lartësuarit dhe Fuqiplotit, që Ai e lidhi në Arshin e Tij dhe u kërkoi melekëve të dëshmonin: ‘Alīu është Mëkëmbësi dhe Huxhet-u-Llāhi; ai është Imami i muslimanëve.”
19) Sadūku, përsëri në Āmālī, citon Ibn ‘Abbāsin që pohon se i Dërguari i Allahut (s) ka thënë: “O ‘Alī, ti je Imami i muslimanëve, Prijësi i Besimtarëve, udhëheqësi i më të shquarve ndër njerëz, Prova e Allahut pas meje dhe kreu i wasive.”
20) Sadūku, po ashtu në Āmālī, citon Ibn ‘Abbāsin që përcjell nga i Dërguari i Allahut (s) se ai tha: “O ‘Alī! Ti je zëvendësi im mbi ummetin tim, dhe ti je për mua si Sethi për Ademin.”
21) Sadūku, prapë në Āmālī, citon Ebū Dher Gifārīun duke thënë: “Ishim njëherë me të Dërguarin e Allahut (s) në xhaminë e tij kur ai (s) tha: ‘Nga kjo derë do të hyjë një burrë i cili është Prijësi i Besimtarëve dhe Imami i muslimanëve’, kur ia behu ‘Alī ibn Ebī Tālibi, dhe i Dërguari i Allahut i uroi mirëseardhjen, ktheu fytyrën e tij të ndritur nga ne, dhe tha: “Ky është Imami juaj pas meje.”
22) Në Āmālī, Sadūku citon Xhābir ibn ‘Abdullāh Ensārīun duke cituar të Dërguarin e Allahut me fjalët: “Alī ibn Ebū Tālibi është i pari prej tyre që pranoi Islamin dhe ai është më i dituri... Ai është Imami dhe khalīfi pas meje.”
23) Në Āmāli, Sadūku citon një hadīth të saktë me isnad nga Ibn ‘Abbāsi që citon të Dërguarin e Allahut (s) duke thënë: “O njerëz! Fjalët e kujt janë më të mira se ato të Allahut? Zoti juaj, e Madhe është Bujaria e Tij, më ka urdhëruar ta caktoj ‘Alīun mbi ju si Imamin më të shquar, si khalifin dhe wasi-un tim, dhe ju duhet ta konsideroni atë vëllain dhe vizirin tim.”
24) Në Āmālī, Sadūku citon edhe një hadīth të saktë me isnād, të përcjellë nga Ebū ‘Ejjāshi, që thotë: “I Dërguari i Allahut (s) hipi njëherë në minber dhe mbajti një fjalim, ku tha: ‘Kushëriri im ‘Alī është gjithashtu vëllai im, viziri im, zëvendësi im dhe ai që shlyen borxhet e mia në emrin tim.”
(Ky hadīth, bashkë me katër të tjerët që i paraprijnë, citohet nga Gājet ul-Merām prej Sadūkut. Ata janë mjaft të gjatë, dhe ne cituam prej tyre atë që dëshmon mbi argumentin tonë. Sa i përket hadītheve që vijojnë, ata gjenden në Kreun XIII të Gājet ul-Merām-it.)
25) Në Āmālī, Sadūku citon po ashtu një hadīth të saktë me isnād, përcjellë nga Prijësi i Besimtarëve që thotë: “Njëherë, i Dërguari i Allahut (s) mbajti një fjalim ku tha: ‘O njerëz! Muaji i Allahut po afron’, dhe vazhdoi të numërojë veçoritë e muajit të Ramazānit. Unë e pyeta: ‘O i Dërguari i Allahut (s)! Cila është më e mira prej veprave në këtë muaj?’ Ai u përgjigj: ‘Të qëndruarit larg nga ajo që të ka ndaluar Allahu’, pastaj ai shpërtheu në lotë, ndaj e pyeta: ‘Çfarë të hidhëron, O i Dërguari i Allahut?’ e ai u përgjigj: ‘O ‘Alī! Po pikëllohem nga haramet e tmerrshme që do të të ndodhin në të njëjtin muaj’, duke shtuar: ‘Ti je wasi-u im, babai i pasardhësve të mi dhe zëvendësi im mbi ummetin tim gjatë jetës sime e pas saj; urdhri yt është po aq urdhërues sa i imi, e po kështu ndalimi yt’.”
26) Në Āmālī, Sadūku citon një tjetër hadīth nga ‘Alīu me fjalët: “I Dërguari i Allahut (s) ka thënë: ‘O ‘Alī! Ti je vëllai im e unë jam i yti; jam zgjedhur të jem Profeti ndërsa ti je zgjedhur të jesh Imami; unë kujdesem për Shpalljen, ndërsa ti për vënien në jetë të saj; ti je babai i këtij ummeti. O ‘Alī! Ti je wasi-u e mëkëmbësi im, viziri dhe trashëgimtari im dhe babai i pasardhësve të mi’.”
27) Në Āmālī, Sadūku citon një hadīth me isnād të saktë të përcjellë nga Ibn ‘Abbāsi: “Teksa ensārët po mblidheshin në Xhaminë e Kubā’s, i Dërguari i Allahut (s) tha: ‘O ‘Alī! Ti je vëllai im dhe unë jam i yti; ti je i porosituri dhe zëvendësi im dhe Imami i ummetit tim pas meje: Allahu do ta ndihmojë atë që të ndihmon ty dhe do t’i jetë armik kujtdo që të kundërvihet ty’.”
28) Në Āmālī, Sadūku citon një hadīth të gjatë nga Ummi Seleme në të cilin i Dërguari i Allahut (s) i drejtohet kështu asaj: “O Ummi Seleme! Dëgjo e dëshmo: Ky ‘Alī ibn Ebī Tālib është i porosituri im; ai është zëvendësi im, sprovuesi i armiqve të mi dhe vigjëluesi i Haudit tim.”
29) Në Āmālī, Sadūku ka cituar gjithashtu Selmān el-Fārsīun me fjalët: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s) duke thënë: ‘O muhāxhirë dhe ju ensārë! A t’ju drejtoj tek ajo, e cila për sa kohë t’i përmbaheni, s’do ju lërë kurrë të shmangeni, pas meje?’ Ata thanë: ‘Po, o i Dërguar i Allahut!’ Ai (s) tha: ‘Ky ‘Alī është vëllai im dhe i porosituri im, viziri, trashëgimtari e zëvendësi im; ai është Imami juaj; ndaj, duajeni aq sa unë dhe respektojeni aq sa unë, sepse Xhibraīli më ka urdhëruar t’jua them këto juve’.”
30) Në Āmālī, Sadūku citon po ashtu me isnād një hadīth të gjatë të përcjellë nga Zejd ibn Arkami në të cilin i Dërguari i Allahut (s) citohet duke thënë: “A t’ju drejtoj tek ajo, e cila për sa kohë t’i përmbaheni, do ju mbrojë nga shkatërrimi dhe shmangia? Imami dhe wali-u juaj është ‘Alī ibn Ebī Tālibi; prandaj, mbështeteni atë, dëgjojani këshillën dhe kini besim tek ai, sepse Xhibra’īli më ka urdhëruar t’jua them këtë juve.”
31) Në Āmālī, Sadūku citon Ibn ‘Abbāsin se i Dërguari i Allahut (s) tha: “O ‘Alī! Ti je Imami i ummetit tim dhe khalīfi im mbi ta.”
32) Në Āmālī, Sadūku citon Ibn ‘Abbāsin lidhur me një hadīth ku i Dërguari i Allahut (s) thotë: “Allahu, i Madhëruari dhe i Lartësuari, më shpalli: ‘Kam zgjedhur nga ummeti yt një vëlla e trashëgimtar për ty, një zëvendës e ekzekutues të testamentit tënd.’ Unë pyeta: ‘O Zot! Kush është ai?’ Ai u përgjigj: ‘Është ai që më do Mua dhe të cilin Unë e dua...’, gjersa Ai tha në fjalën e Tij hyjnore: ‘Është ‘Alī ibn Ebī Tālibi."
33) Në Āmālī, Sadūku citon Imam Sādikun duke transmetuar një hadīth të përcjellë nga paraardhësit e tij ku i Dërguari i Allahut (s) thotë: “Gjatë isrā’-së sime, Zoti im, e Madhëruar qoftë Fuqia e Tij, më premtoi se ‘Alīu është Imami i të devotshmëve, udhëheqësi i të përzgjedhurve, prijësi i fesë.”
34) Në Āmālī, Sadūku citon një hadīth me isnād tek Imami er-Ridā i cili citon të Dërguarin e Allahut (s) duke thënë: “Alīu është prej meje e unë jam prej ‘Alīut; Allahu i luftoftë ata që luftojnë ‘Alīun; ‘Alīu, padyshim, është Imami i krijesave, pas meje.”
35) Shejh et-Ta’ife Ebū Xha‘fer Muhammed ibn Hasan et-Tūsī, në veprën e tij Āmāl citon një hadīth të përcjellë nga ‘Ammār ibn Jāsiri në të cilin i Dërguari i Allahut (s) citohet duke i thënë ‘Alīut: “Allahu të ka stolisur në mënyrën që është më e dashur për Të - me asketizëm gjer në atë shkallë që ti nuk ndjehesh i privuar nga cilado prej kënaqësive të kësaj jete, dhe asnjera prej tyre s’ndjehet e privuar nga ti, e Ai të ka dhuntisur me dashurinë për të skamurit, duke ta bërë shoqërimin me ta të mirëpritur, dhe ata të mirëpresin si Imamin e tyre; prandaj, sihariqe për këdo që të do dhe beson në ty, e mjerë kushdo që të urren dhe thotë gënjeshtra për ty.”
36) Në Āmālī, Shejh es-Sadūku ka cituar edhe një hadīth me isnād te ‘Alīu i cili gjatë predikimit nga minberi i Kūfas, tha: “O njerëz! I Dërguari i Allahut (s) më ka dhuruar dhjetë cilësi që janë më të shtrenjta për mua se çdo gjë mbi të cilën ndriçon dielli. Ai më ka thënë: ‘O ‘Alī! Ti je vëllai im në këtë jetë e tjetrën e më i afërti për mua mes tërë krijimit gjer në Ditën e Ringjalljes; shtëpia jote në Xhennet është përballë simes; ti je trashëgimtari im, i porosituri im pas meje, prijës mbi armiqtë dhe mbi familjen time; ti ma mbron familjen në emrin tim gjatë mungesës sime; ti je Imami i ummetit tim; ti zbaton drejtësinë mes ndjekësve të mi; ti je miku im, dhe miku im është miku i Allahut; armiku yt është armiku im, dhe armiku im është padyshim armiku i Allahut."
37) Në el-Nusūs ‘alā el-A’imme, Sadūku citon Hasanin duke thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s) t’i thotë tim eti: ‘Ti je trashëgimtari i dijes sime, brumi i gjykimit tim e Imami pas meje’.”
38) Sadūku citon ‘Imrān ibn Hasīnin me fjalët: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s) t’i thotë ‘Alīut, ‘ Ti je Imami dhe zëvendësi im pas meje."
39) Po aty, Sadūku citon ‘Alīun që pohon se i Dërguari i Allahut (s) i tha: “O ‘Alī! Ti je wasi-u mbi ata që kanë vdekur nga familja ime, dhe khalīfi i atyre që janë gjallë nga ummeti im.”
40) Po aty, Sadūku citon Huseinin duke thënë: “Kur Allahu shpalli ajetin: {E ata që janë farefis, sipas Librit të Allahut, kanë përparësi ndaj njëri tjetrit} (33:6, 8:75) e pyeta të Dërguarin e Allahut (s) ta interpretonte atë dhe ai tha: ‘Ju jeni farefisi; kur unë të vdes, yt atë ‘Alīu është më i denji për mua dhe pozicionin tim; kur babai yt të vdesë, vëllai yt Hasan është më i denji për të; e nëse Hasani vdes, atëherë ti je më i denji për pozicionin e tij."
Kjo është mbyllja e asaj që deshëm t’ju citonim në aq nxitim. Raporti i saj me pjesën tjetër të teksteve është si ai i shportës me lulet në lëndinë, ose pika e ujit me oqeanin; megjithatë, një pjesëz duhet të mjaftojë; el-hamdu li-Lāhi Rabb’il ‘alemīn, Wesselam.
Sinqerisht,
Sh