Kur Imam Aliu nisi drejt Sirisë Mekil bin Kejs Rijahin në krye të një reparti pararojë prej tre mijë vetash, i dha këto udhëzime
Ki frikë nga Zoti sepse s’i fshihemi dot dhe se Atë do takojmë, vetëm, askënd tjetër. Mos lufto me njeri, përveçse me atë që të lufton. Udhëto në ko hët e freskëta të ditës dhe lëri njerëzit që
të shtrihen në mesditë. Marsho nëpër vende të lehta dhe mos udhëto natën kurrë, sepse Zoti e ka bërë natën për të pushuar dhe ka urdhëruar të qëndrohet në vend e të mos iket nëpër të. Pra, natën
të çlodhni trupin e t’i lini të çlodhen dhe kafshët. Kur e sheh që është më të aguar e mëngjesi është afër, nisni udhëtimin prapë, me bekim të Zotit.
E nëse do t’ju duhet të ndesheni me armikun, qëndro gjithmonë në mes të shokëve. Vetëm asnjëherë! Mos iu afroni armikut tepër, si ata që duan të përleshen me të me çdo kusht, por as mos i
qëndroni tepër larg, si ata që kanë frikë e nervozohen nga përpjekja. Mbaji parasysh urdhrat e mia e vepro sipas tyre, deri sa të marrësh urdhra të tjera. Urrejtja për kundërshtarin nuk duhet
t’ju futë në përleshje, pa i bërë thirrje dhe një herë me argumentet tuaja, që të kthehet në rrugë të drejtë.
